Jengah

Jengah (dalam tradisional Bali) berarti semangat bersaing atau competitive pride
Sebuah kata yang kerap diucapkan agar dapat memberikan semangat untuk meraih kesuksesan dan kemenangan.
Dalam meraih kesuksesan dan ethos kerja misalnya, "Jengah" juga berkonotasi dengan :
  • Semangat belajar untuk dapat meraih cita-cita.
  • Semangat kerja dalam memperebutkan setiap peluang.
Kedepannya juga disebutkan agar tak kalah bersaing hadapi MEA, krama bali harus tahu menjawab ini oleh Gubernur Bali diingatkan bahwa ;
  • Khususnya generasi muda untuk dapat meningkatkan kualitas diri agar mampu memenangkan persaingan.
  • Krama Bali agar tidak terbuai dengan kenyamanan yang dirasakan saat ini karena daerah lain terus bergerak dengan berbagai inovasinya.
  • Terus mengisi diri agar punya keunggulan.
  • Harus menguasai salah satu bahasa yang telah diakui sebagai bahasa pergaulan internasional seperti Inggris, Perancis, Spanyol dll.
  • Seluruh komponen masyarakat untuk ikut bergerak dengan inovasi yang lebih kreatif, khususnya dalam industri kepariwisataan.
Demikian beberapa ulasan yang disampaikan oleh Gubernur Bali.

Niki mangkin wenten satua kawi bali olih tut yasa, anak bajang uling desa setata astiti bakti ring reramane ane madan "Luh Sinta", ulian jengah lan jemet melajah lakar ngaenang reramane bagia.

Gelisin carita sane mangkin Luh Sinta sampun kelas telu SMA. 
Ulian ngangsehang memene ngasukang ia, puntag-pantig ngalih gae, apang ngelah pipis anggona ngasukang Luh Sinta, dedarane ngewai jukut perau, nasi ubi, nasi cahcah suba biasa, nanging Luh Sinta tusing taen nyesel teken kawentenan kelarane ane nibenin.
Nah ane jani ulian jengahne suba sing nyidang baan naanang, bes kaliwat, Luh Sinta makeneh lakar ngalih gae ka kota yen suba tamat masekolah. Ia ngelah keneh lakar ngaenang reramane bagia. Ia suba jengah ngajak timpal-timpalne sawireh bes sesai ia adanina anak tiwas, lantas sabilang wai ia jemet pesan melajah. 

Yadiastun ia liu anak nguberin nanging ia bisa ngaba awak, tur matilesang raga tusing ngelah. Ane jani suba ia sayan jemet malajah sawireh ujian nasional suba paak. 
Sing engsap ia ngastiti bakti apang nyidaang lulus ujian lan enggal-enggal lakar ngalih gae makuli. Yadiastun ia ngelah keneh (cita-cita) lakar buin masuk ke perguruan tinggi, nangging ia tusing ja sebet, ia makeneh yen ia suba ngelah pipis, buin pidan ia lakar ngalanjutang buin masekolah. Krana ia makeneh, malajah tusing je nawang umur. 
Keto nyen Luh Sinta bakti pesan tekening reramanyane. 

Sane mangkin Luh Sinta sampun tamat masekolah. Ia lakar ngalih gae ring kota. Lantas ia mapamit teken meme lan bapane lakar majalan ka kota. 
Ditu lantas memene mituturin “Nah-nah Luh Sinta jani cening suba tamat, cening makeneh lakar ngalih gae ka kota, melah-melahang nyen cening ngaba awak, cening konden taen ngrasanin kenken ditu”.  
Masaut lantas Luh Sinta “ Nggih-nggih me”. Di kenehne, wantah rasa jengahne ane ipidan ngabar -abar, Makita lakar muktiang ia nyidaang lakar ngae bagia ngelah rerama, yadiastun lacure kalintang lan dewekne sing ada ane ngatahang majalan. 
Lantas majalan Luh Sinta ka kota, rasa sedih nyane kasilibang, apang tusing inguh reramane dugase ento, makenyem nanging kenehne sedih tan kadi-kadi lakar ngalahin rerama, inguh nyen lakar ngerunguang di jumah. Menek bemo ia ka kota mabekel pipis duang dasa ringgit. 
Luh Sinta nenten ja taen marase elek, nyesel, takut lan sebet. Luh Sinta satata liang nyalanin gaene punika sawai-wai. Krana rasa jengahne tan naenin ical, eling ring anake matbat duke dumun.
Sawireh bes jemete pisan, mangkin Luh Sinta sampun sida nue pakaryan sane becik (sukses) lan sampun sue Luh Sinta nenten naenin mantuk ka desane sawireh iya liu gaene di kota. 
Yadiastun ia tusing taen mulih nanging ia satata inget ngajak reramane di jumah. Luh Sinta satata ngirimang pipis banga meme lan bapane anggona meli baas lan ane elenan. Jani meme lan bapane idupne suba sing keweh. 
Meme lan bapane kangen pesan ngajak ia, sawireh suba makelo ia tusing taen nepukin pianakne. Meme lan bapane satata ngastiti bakti mangda pianakne prasida seger di kota lan ngamolihang karahayuan.
Gelisin carita sampun atiban Luh Sinta magae ring kota. Pasemengan gati ia lakar mulih ka desane ngajak timpal-timpalne. 
Neked di desane ia kasambut olih meme lan bapane, meme lan bapane bengong ningalin pianakne sampun sida nue pakaryan sane becik (sukses) ulian merantau meme lan bapane seneng pisan krana pianakne sampun sida mantuk. 
Luh Sinta ngeling sig-sigan nyaritayang undukne buka jani, ia nenten ja sombong, pisagane ngon lan makejang malali ka umahne Luh Sinta.
***